เนื้อเพลง ฝ้ายผูกตีน ศาล สานศิลป์
----------------------------------------------------------------------------------------
มื้อ…ที่แขนของเจ้า ผูกฝ้ายขาวนำเขา บ่แม่นอ้ายบ่เข้าใจ
ก็รู้…ว่าเจ้ามีชีวิตใหม่ อ้ายบ่มีบุญ ได้ป้อนไข่ได้ผูกมือ…
แต่บ่ต้องห่วงดอกเด้อ บ่ต้องคิดอิหยัง แค่เว่าให้ฟังซือ ๆ
อ้ายยังคงคิดถึง แม้รู้ว่าเจ็บแต่คือ สิ่งที่ยังเฮ็ดยังทำ…
บ่ว่าบนโลกใบนี้ มีเจ้าอยู่ตรงหม่องใด
ผู้บ่าวเก่า ผู้ตัดใจบ่ได้ ยังเอาหัวใจตามไปนำ
เจ็บย่อนฮักบ่เคยหาย เหมือนเงื่อนตายผูกซ้ำ ๆ
บ่เคยจำ หัวใจของอ้าย…ผูกไว้จังฝ้ายผูกตีน…
คำ…บอกลาสุดท้าย เจ้าเว้ามาจังใด บ่แม่นอ้ายบ่ได้ยิน
ก็ฮัก...เจ้ากว่าอะไรทั้งสิ้น การอยู่ลำพังมันบ่ชิน มันบ่คือ…
แต่บ่ต้องห่วงดอกเด้อ บ่ต้องคิดอิหยัง แค่เว่าให้ฟังซือ ๆ
อ้ายยังคงคิดถึง แม้รู้ว่าเจ็บแต่คือ สิ่งที่ยังเฮ็ดยังทำ…
บ่ว่าบนโลกใบนี้ มีเจ้าอยู่ตรงหม่องใด
ผู้บ่าวเก่า ผู้ตัดใจบ่ได้ ยังเอาหัวใจตามไปนำ
เจ็บย่อนฮักบ่เคยหาย เหมือนเงื่อนตายผูกซ้ำ ๆ
บ่เคยจำ หัวใจของอ้าย…ผูกไว้จังฝ้ายผูกตีน…
ในความทรงจำจาง ๆ ของเจ้า
มันมีทั้งชีวิตของอ้ายอยู่ในนั้น
อ้ายคงมีชะตา เกิดมาเพื่อฮักเจ้าตลอดกาล
ผูกไว้หม่องนั้น ปลายฝ้ายลากดินหวิ่นดำ…
บ่ว่าบนโลกใบนี้ มีเจ้าอยู่ตรงหม่องใด
ผู้บ่าวเก่า ผู้ตัดใจบ่ได้ ยังเอาหัวใจตามไปนำ
เจ็บย่อนฮักบ่เคยหาย เหมือนเงื่อนตายผูกซ้ำ ๆ
บ่เคยจำ หัวใจของอ้าย…ผูกไว้จังฝ้ายผูกตีน…
เจ็บย่อนฮักบ่เคยหาย...
หัวใจของอ้าย…ผูกไว้จังฝ้ายผูกตีน…
----------------------------------------------------------------------------------------
|
