ฉันไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร โลกกลายเป็นสีเทา
มองไปที่ใดก็เจอแต่ความว่างเปล่า ไม่เป็นเหมือนเก่า
เหมือนคนที่เดินเข้ามาและเดินจากฉันไป
หยิบเอาสีสันที่มีข้างในหัวใจ ออกไป
เรี่ยวแรงในใจที่มีมันเบาบางเหลือเกิน
และการรอคอยนานๆมันไม่เคยเพลิดเพลิน
ให้ใครบางคนมาเติมเต็มตัวฉันคนเดิมให้คืนกลับมา
จะออกไปไปหาเธอ
สีสันที่ขาดหายไป
ไปกับความรักและหัวใจ
ของวันเวลาที่มีแต่น้ำตา
อยู่ตรงนั้น มีรึเปล่า
ฉันจะเดินทางแสนไกล
ไปเก็บความรักที่หายไป
ระบายสีภาพที่วาดในหัวใจ อีกครั้งนึง |
|