ฟังเพลง สุดท้ายแล้วเราจะ - Autta feat. Greasy Cafe (ฟังเพลงสุดท้ายแล้วเราจะ)

VERSE 1
สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกคำตอบ ลืมทุกคนที่รออยู่
สุดท้ายแล้วเราจะลืมความอุ่นจากการกอด ลืมรสชาติจากการจูบ
สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกคำปลอบ ลืมทุกคำขู่
ลืมว่าเราเป็นแค่ไอ้คนกระจอกที่พร่ำบอกให้เวลาหยุด

สุดท้ายแล้วเราจะลืมคนที่ควรลืม แล้วยังเสือกลืมคนที่ควรจำ
ลืมเรื่องที่ละเลยมาตลอดเวลาแต่รู้ตัวตลอดเวลาว่าควรทำ
ลืมคนที่เราเบนหน้าหนีแล้วรู้ตัวอีกทีว่าควรฟัง
สุดท้ายแล้วเราจะลืมทั้งคนที่เยินยอเราแล้วพออีกวูบเดียวเดินไม่นานเกินรอก็ลืมคนที่เกลียดเราซะเข้ากระดูกดำ

ลืมเพลงที่เคยชอบฟัง ลืมหนังที่เคยชอบดู
ลืมคนใจร้ายที่ตอนสุดท้ายแม่งก็ไม่ชอบกู
สุดท้ายแล้วเราจะลืมความทรมาน การร้องไห้ น้ำตาที่ซับ
รวมไปถึงลืมสิ่งดี ๆ ที่เคยได้รับ

ยังอยากจะยืนยันคำเดิมจริง ๆ หรือเปล่า
ถ้าสุดท้ายแล้วเราได้ลืมสิ่งที่อยากจะลืม
เมื่อความทรงจำมันหมดเวลาให้ยืม
เธออยากจะคืนจริง ๆ หรือเปล่า
อยากจะลืมจริง ๆ หรือเปล่า
หรืออยากลืมแค่เป็นครั้งเป็นคราวหรือเปล่า

ความทรงจำแสนสั้นชีวิตแม่งก็สั้นไม่ต่างกันเท่าไหร่
แต่เมื่อพ้นผ่านข้ามคืนการลืมคือจุดเริ่มต้นของการจำครั้งใหม่
สิ่งที่น่ายินดีของความทรงจำคือยังจำได้ว่าเคย
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของมันคือมึงจดจำอะไรไม่ได้เลย

HOOK
สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกสิ่ง
สุดท้ายแล้วเราจะทิ้งทุกอย่าง
กลิ่นหอมของความทรงจำสลายเป็นสีเจือจาง
แค่เพียงไม่นานถูกลมพัดลอยผ่านไป

เมื่อนกพิราบสยายแย้มปีก
ทุกสิ่งที่เคยได้ยินจะค่อย ๆ จาง
อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจะหายไปในพริบตา
สักวันเราคงถูกลืมเลือนไม่ต่างกัน

VERSE 2
มองดูที่ที่เคยใช้เวลา
มองดูที่ที่เป็นที่ประจำ
มองดูที่ที่เคยไปด้วยกัน
มองดู แล้วก็รู้สึกแปลก ๆ
Man, a lot of that we had done.
Damn, a lot of time I’ve been drunk.
Damn, a lot of truth ที่กูปฏิเสธ
ทุกครั้งกูยังเจ็บ ด้วยสาเหตุอีกเป็นพัน
ในทุกวันยังคิด ว่าจริง ๆ กูควรจะยืนได้แล้ว
จริง ๆ กูควรจะออกจากความขมขื่นได้แล้ว
จริง ๆ กูควรจะหยุดเกาผื่นของคืนก่อน ๆ ได้แล้ว
วันที่ไม่มีใครให้เถียง จริง ๆ กูยังจำเสียง
แม่ปลุกให้ลุกขึ้นตื่นได้แล้ว
แม่บอกว่าลูก จะยังต้องเจอเบอร์ที่ยังต้องจำ
โลกมีกฎที่มันโคตรไม่ยุติธรรม
อยู่ข้อหนึ่ง คือมึงจะจำได้
เฉพาะสุขที่สุด ทุกข์ที่สุด การพบเจอ
จากลา ยิ้มกว้าง การเล่นตลกของโชคชะตา
และการหักหลังบ้า ๆ จากคนรอบ ๆ มึง
โลกเล่นสมองมึง อย่างละโมบ ด้วยคำว่าสำคัญ
มึงจงจำ มึงจำ มึงจำ มึงใส่กะโหลก
ความสัมพันธ์ ความสำเร็จ จบและเจ็บ
ตามอัตภาพ อย่าฝืนกฎของธรรมชาติ
มันไร้ประโยชน์

BRIDGE
สิ่งที่เราลืมหรือจดจำไว้
สุดท้ายจะถูกกลืนในกาลเวลาไป
หากแม้นอยากลืมหรือจำมากเพียงไหน
สุดท้ายก็คงไม่เหลือความหมายใด
ในจักรวาลอันกว้างใหญ่

HOOK
สุดท้ายแล้วเราจะลืมทุกสิ่ง
สุดท้ายแล้วเราจะทิ้งทุกอย่าง
กลิ่นหอมของความทรงจำสลายเป็นสีเจือจาง
แค่เพียงไม่นานถูกลมพัดลอยผ่านไป

เมื่อนกพิราบสยายแย้มปีก
ทุกสิ่งที่เคยได้ยินจะค่อย ๆ จาง
อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจะหายไปในพริบตา
สักวันเราคงถูกลืมเลือนไม่ต่างกัน
สุดท้ายมันก็เท่านั้นเอง