รักที่เธอให้มานั้น
ดวงใจฉันสับสน
คล้ายเธอมีเล่ห์กลเกินจะค้นจนใจ
เหมือนน้ำผึ้งเมื่อยามหวาน
ใจสะท้านอ่อนไหว
ทุกยามมองจ้องไปคลายความทุกข์กังวล
* ผ่าน ๆ เลยไปฟ้าใหม่กลับดูมืดมน
เปลี่ยนดั่งมีคนหมองหม่นไม่มีเยื่อใย
ปั่นป่วนรวนเรรักเราคือความฝันใฝ่
ยากเกินเข้าใจทำไมความรักปรวนแปร
รักเธอคงเคลือบ
ยาพิษพาชีวิตอ่อนแอ
รักเพียงใดไม่แคร์ใจจึงแพ้ใจเธอ |
|