เนื้อเพลง ตะวันตกดิน ปุยฝ้าย ณัฎฐพัชร์
----------------------------------------------------------------------------------------
ขอบฟ้ากว้างใหญ่ เปลี่ยนแปลงไปทุกวัน
ด้วยแสงตะวัน หนึ่งเดียวที่บนฟ้าไกล
ส่องแสงสว่าง อยู่เหนือสิ่งใด
อยากเป็นดังตะวันที่ใคร ๆ จ้องมอง
ไขว่คว้า ดิ้นรน ไม่สนผิดชอบชั่วดี
แค่หวังได้มี สิ่งที่ต้องการครอบครอง
เจ็บช้ำก็ยอม ไม่ขอเป็นรอง
จะสูงสักเท่าไรต้องไปยังจุดหมาย
ดั่งดวงอาทิตย์ที่แสนยิ่งใหญ่
หนึ่งชีวิต ต้องขอเดินไปตามที่ฝัน
เจ็บแค่ไหน ใจยังต้องการ อยากจะไขว่คว้า
เมื่อดวงอาทิตย์นั้นลับลาไป
สิ่งที่ฝันหวังไว้กลับหายไปกับตา
จบลงแล้ว ทางเดินที่ผ่านมา ไม่มีความหมาย
สุดท้ายทุกอย่าง ก็เหลือแค่ความมืดมน
เหนื่อยล้า ทุกข์ทน เพื่อฝันที่มันไม่จริง
จบแล้วทุกอย่าง หมดแล้วทุกสิ่ง
มีเพียงความมืดดำเมื่อตะวันตกดิน
----------------------------------------------------------------------------------------
|