เหม่อมองนาฬิกา ก็ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไร
นี่ฉันไม่มีเธออีกแล้วใช่ไหม วันที่เราเคยคู่กัน
มันจบไปตั้งแสนนาน
อีกครั้งที่ละเมอเอื้อมมือคว้าไป
และเมื่อพบว่าไม่มีเธอข้างกาย
ก็ยิ่งย้ำว่าเธอน่ะจากไปแล้ว แล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อ
ก็มันคิดถึงเธอ อยากขอร้องให้เธอกลับมาหา
มันยังลืมไม่ได้ ก็บอกเธอเลยไม่เคยรับได้
จะผ่านเวลาไปนานเท่าไรยังจำภาพเธอ
เธอยังจำได้ไหม ที่เคยบอกฉันจะไม่ทิ้งกันไม่จากไป
สุดท้ายฉันต้องเดียวดายอยู่ในห้องเดิม
อีกครั้งที่ละเมอเอื้อมมือคว้าไป
และเมื่อพบว่าไม่มีเธอข้างกาย
ก็ยิ่งย้ำว่าเธอน่ะจากไปแล้ว แล้วน้ำตาก็เริ่มเอ่อ
ก็มันคิดถึงเธอ อยากขอร้องให้เธอกลับมาหา
มันยังลืมไม่ได้ ก็บอกเธอเลยไม่เคยรับได้
จะผ่านเวลาไปนานเท่าไรยังจำภาพเธอ
เธอยังจำได้ไหม ที่เคยบอกฉันจะไม่ทิ้งกันไม่จากไป
สุดท้ายฉันต้องเดียวดายอยู่ในห้องเดิม
มันยังลืมไม่ลง ก็บอกเธอเลยว่าคงไม่ลืม
ภาพเก่าที่เราอยู่ด้วยกันทุกคืน ยังชัดเจน
ที่ทำเป็นเข้าใจ มันก็เป็นเพียง ภายนอกเท่านั้น
ข้างใน ยังหวั่นไหว
สุดท้ายก็เดียวดายอยู่ในห้องเดิม
ดูรู้แล้วว่าเธอไม่กลับมาหา
คิดถึงจะตาย ยังไงเธอก็ไม่กลับมาแล้ว
ต้องทนอยู่ ต้องทนได้ |
|
ชื่อเพลง: in my room