มองรอบตัว (หาก) เป็นเด็กคงหวาดกลัว มันอ้างว้างไป
มุมที่มืดมัวมองไม่เห็นใคร
ได้ยินแต่เพียงเสียงถอนใจ
และมีแค่เพียงลมหายใจ….
คืนวันหมุนผ่าน กี่วันที่เนิ่นนาน ยังไม่คุ้นชิน
คำกระซิบรัก ไม่เคยได้ยิน
แต่เขาเคยมีเราเป็นเรื่องจริง
และเราที่มีเขาเป็นทุกสิ่ง….
แต่ก็รู้ว่าเรานั้นยังมี DNA ที่เขานั้นฝากไว้
จะพูดจะยิ้มจะมองจะค้อนจะนอนจะเดินหรือเคลื่อนไหว
ทั้งเลือดและเนื้อและจิตวิญญาณที่ส่งผ่านมาให้เรานั้นรับไป
และเขายังอยู่ใกล้ ๆ ...ข้างใน...ตลอดไป |
|