ท่ามกลางผู้คนมากมาย เเต่ว่าฉันก็ยังเหงาใจ
ดนตรีก็ยังเล่นไป แต่ว่าฉันก็ยังคงเหงาใจ
เหมือนฉันนั้นไม่มีใคร
เหมือนใช้ชีวิตลำพังบนโลกใบนี้
ไม่ทุกข์เเต่ก็ไม่สุข แต่ละวันก็แค่ผ่านไป
ชีวิตยังเดินไปได้ แต่ว่ามันไม่มีความหมายใด
ไม่รู้อีกนานแค่ไหน
ที่ฉันจะได้เริ่มใหม่สักที
อาจดูไม่เป็นไร แต่ความจริงข้างใน
จะมีใครบ้างไหม ที่จะเข้าใจ
มันช่างเหงาเหลือเกิน มันอ้างว้างเหลือเกิน
มันช่างเหงาเหลือเกิน และคงไม่มีใครเข้าใจ
มีบ้างไหมสักคน คนที่รักกันจริง
ฉันจะมอบทุกสิ่ง และจะไม่มีวันทิ้งกัน |
|