เปลวเทียนเหงาเหงา ที่ฉันเพึ่งจุด ทำให้ใจละลาย
สายฝนโปรยปรายยิ่งทำให้เหงา
เม็ดน้ำใสใสที่บนกระจก ทำให้นึกถึงเขา
*คนที่จริงจริงแล้วควรจะอยู่
ที่ข้างข้างกายไม่มีเธอ ที่โซฟาไม่มีเธอ
ทุกทุกที่ไม่มีเธอ เธอทำไมต้องไกล
ก็เหลือแค่เพียงน้ำตาเทียน เล่านิทานชื่อเดียวดาย
และมีฉันที่กำลังละลาย ไปเพียงโดยลำพัง
**นี่คือเสียงฉัน เป็นเสียงที่ดังจากใจฉัน
ร้องตะโกน ว่าคิดถึง คิดถึง ฉันคิดถึงเธอ
นี่คือเสียงฉัน คือคนเดียวดายที่พร่ำเพ้อ
เธอได้ยินเสียงความคิดถึงของฉันบ้างไหม
ลมแรงข้างนอกที่ลอดเข้ามา เตือนว่าต้องหายใจ
มันคืออะไรที่ต้องเผชิญ
โหยหาถาโถมทุกวินาที ทรมานเหลือเกิน
เปลวเทียนโรยแรง แล้วมอดลงไป
(*,**) |
|
ชื่อเพลง: เสียงความคิดถึง