ยังทรมานอยู่กับคืนวันอันยาวไกล
ความต่าง ที่ฟ้าและพื้นดินก็ไม่อาจเข้าใจ
เพียงปล่อยเวลาจะผ่านและพาเราเดินไป
ไกลห่าง ดวงจันทร์มองมาแล้วยังต้องยอมถอดใจ
กี่วันกี่เดือนกี่ปีต้องทนอย่างนี้ถึงเมื่อไร
ใคร หนึ่งคนที่เดินจากไปปล่อยทิ้งเอาไว้ความว่างเปล่า
ใจ จดจำที่เคยบอกไว้ว่าส่วนหนึ่งของเวลา
มีคำว่าลา
อยู่ในตอนท้าย
เพียงอยากกลับไปหา
*ขอให้แสงดาวส่องนำทางจากตรงนี้
เผื่อจะมีความหวังในการรอคอยได้พบเจอ
และวอนให้ลม ช่วยเตือน ให้เขายังรอคอยอยู่เสมอ
ตรงนั้นยังคงมีอยู่
เหมือนเดิมใช่ไหม
เวลาดีดีที่เราเคยมีไม่เคยจาง
ความอบอุ่นที่เธอให้ฉันทิ้งดวงตะวันห่างไกล
เราแทนคำลาด้วยคำว่าพบเจอกันใหม่
รู้ดีในความเป็นจริงนั้นต้องมีคนจากไป
กี่วันกี่เดือนกี่ปีต้องทนอย่างนี้ถึงเมื่อไร
ใคร หนึ่งคนที่เดินจากไปปล่อยทิ้งเอาไว้ความว่างเปล่า
ใจ จดจำที่เคยบอกไว้ว่าส่วนหนึ่งของเวลา
มีคำว่าลา
อยู่ในตอนท้าย
เพียงอยากกลับไปหา
*ขอให้แสงดาวส่องนำทางจากตรงนี้
เผื่อจะมีความหวังในการรอคอยได้พบเจอ
และวอนให้ลม ช่วยเตือน ให้เขายังรอคอยอยู่เสมอ
ตรงนั้นยังคงมีอยู่
เหมือนเดิมใช่ไหม
ตรงนั้นยังมีกันอยู่
เหมือนเดิมใช่ไหม |
|
ชื่อเพลง: เว