โอบกอดฉันไว้ และนำทางฉันไป
สู่ดินแดนแสนไกล ในคืนนี้
อย่าปล่อยให้ฉัน เป็นแค่คนสำคัญ
ที่ถูกความต้องการ เริ่มกัดกินจิตใจ
หมดเรี่ยวเดินทาง อ่อนแอเหมือนคนหลงทาง
สิ่งที่ไขว่คว้าเริ่มจาง หายไป
เฝ้ารอเธอเดียวดาย อยู่ในทะเลน้ำตา
ให้ฉันได้รู้สึกว่ายังหายใจ ทรมาณเหลือเกิน
หมดเรี่ยวเดินทาง อ่อนแอเหมือนคนหลงทาง
สิ่งที่ไขว่คว้าเริ่มจาง หายไป
เฝ้ารอเธอเดียวดาย อยู่ในทะเลน้ำตา
ให้ฉันได้รู้สึกว่ายังหายใจ ทรมาณเหลือเกิน
ทรมาณเหลือเกิน ทรมาณเหลือเกิน
ทรมาณเหลือเกิน
โอบกอดฉันไว้ และนำทางฉันไป
สู่ดินแดนแสนไกล ในคืนนี้ |
|