ไม่รู้นานเท่าไหร่ เรารักกันเมื่อไหร่
และเพราะเหตุผลใด ที่เป็นเธอ
เมื่อรู้ตัวก็มี คำว่าเราแทนกันทุกเช้า ที่ตื่น
บางครั้งรู้สึกนาน ต้องรื้อฟื้น
เผื่อวันใดเธอลืมไปว่ารักกัน หรือเปล่า
เผื่อวันเวลาที่เดินผ่าน อาจจะเจือจางทุกเรื่องราว
มีเพียงคำเดียวพอให้เธอชื่นใจ
หากความจริงที่เจอมันเลวร้ายแค่ไหน
วันนี้ต้องเจออะไร ฉันรักได้เพียงแค่เธอ
กี่ร้อยวันที่ผ่าน ก็เหมือนเรื่องเมื่อวาน
บันทึกที่เขียนอ่าน อยู่ในใจ
ยังรักเธอเหมือนเก่า มีเรื่องราวที่เดินเข้ามาใหม่ใหม่
แต่รักเธอแบบเดิม ตลอดไป
จะไม่ขอพรใดใด แค่ทุกครั้งที่ลืมตา
ไม่ใช่แค่ความฝัน เป็นเธอในทุกวัน
ที่รักกันอยู่ตรงนี้ |
|