ยามนภามืดฟ้าดาราหม่น จะมืดมนเท่าไร ตรงนี้ยังสดใส เพราะมีเธอชิดใกล้สบตา
ยามสายลมพลิ้วในคืนค่ำ ยังอุ่นใจทุกครา ทุกคืนคะนึงแต่เธอยามนิทรา
ชื่นอุราสองเรามาผูกพัน
*เธอหนอเธอฉันมีแต่เธอในหัวใจ เธอหนอเธอไม่มีผู้ใดเทียมเท่าทัน
มีแค่เธอผู้เดียวชะตาได้หมายมั่น คนสำคัญของฉันเสมอ
**เพียงชาติใดถ้าเราไม่อาจได้คู่กัน ในชาตินั้นจะยอมเปลี่ยวใจถ้าไร้เธอ
จะชาติใดขอใจติดตามไปพบเจอ เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว
(ซ้ำ */**)
ฟ้าดินแยกเราเท่าไรไม่ขาด ภพชาติพรากเราห่างกันไม่ได้
เมื่อบุพเพสันนิวาสมั่นหมายให้เจอ
เธอหนอเธอ ฉันเป็นของเธอผู้เดียว |
|