เธอคือคนที่ฟ้าจงใจกำหนดไว้ ขีดชีวิตให้เธอกับฉันรักกันแล้วพรากจาก
ใจกำลังเรียนรู้พึ่งเริ่มจะเรียนรัก สิ่งที่ฝันก็พลันสลายภายในพริบตา
(*) ขาดเธอ เหมือนใจจะขาดหาย เจ็บปวดใจ ไม่อยากทนรับรู้ความจริง
เธอจากไปแล้ว
(**) ชีวิตที่เหลืออ้างว้างทรมาน และไม่อาจรู้จะอยู่ได้อย่างไร
ก็เพราะชีวิตฉันนั้นมีเพียงเธอ เป็นดังลมหายใจ
วันเวลาที่เหลือใช้ไปกับความเหงา ก็ไม่รู้จะทนปวดร้าวได้นานสักเท่าไหร่
ไกลกันคนละฟ้าตัวเธอได้ยินไหม ใจมันเพ้อครวญครางว่ารักได้ยินไหมเธอ
(*,**,*,**,**) |
|