หมอนเก่า ๆ ผ้าขาด ๆ
ตุ๊กตา ผ้าห่มผืนนั้น
ฉันยังจำทุกเวลา
กอดเอาไว้ก่อนนอนทุกคืน
แล้ววันหนึ่งก็ถึงเวลา
ที่เราต้องถึงวันจากลา
ไม่ได้เป็น เหตุผลจากฟ้า
แต่เป็นเพราะว่าเธอเก่าและเน่าไป
ฉันเลยเกิดเป็นภูมิแพ้
ก็เพราะไรฝุ่นของเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
หมอนเน่า ๆ ที่เคยกอด
แต่วันนี้คงไม่มีอีกแล้ว
ผ้าที่ห่ม ก่อนนอนให้เราฝันดี
แต่วันนี้เหลือเพียงความทรงจำ
รักแค่ไหนแต่ฉัน
คงต้องตัดใจจากเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
รักแค่ไหนแต่ฉัน
คงต้องตัดใจจากเธอ
รักแค่ไหนก็คงต้องจาก
ถึงรักมากก็คงต้องไป
อยู่ด้วยกันแล้วมันทำร้าย
ร่างกายฉันอ่อนแอ
ภูมิแพ้กำเริบทุกที
รู้ว่ารักฉันต้องทำใจ
คงทนไม่ไหวถ้าเป็นแบบนี้
จะเก็บเรื่องราวที่แสนดี
เก็บวันคืนที่มี
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา
เป็นความทรงจำดี ๆ ของเรา |
|
ชื่อเพลง: หมอนเน่า