เป็นแค่หนอนไร้ค่า..
ที่หลงลืมตาเกิดมาท่ามกลางดอกไม้
ร่างกายผอมบาง
ดมกลิ่นหอมเย้ายวน
หลากสีชีชวนให้หลง รักไม่ลาร้าง
หลงรักเจ้าช่อดอกไม่ทั้งใจ
*ต่อให้หิวก็ฝืนก็ทน
จะยอมไม่กลืนไม่กินดอกใบ
ให้เจ้าดอกไม้ระคาย
**แค่ใช้น้ำค้ างเพื่อพอประทัง
ตายังมองชื่นชมแค่เพียงดอกไม้
ไม่เคยคิดมองตัวเอง
จนชีวิตเจ้าหนอนก็ตายลงไป
ยอมทำไปแม่ไม่มีใครจะมองเห็น
หล่นร่วงลงไปทอดกายเป็นปุ๋ยดิน (แต่ดอกไม้ยังคงงดงามเพราะปุ๋ยดิน)
โอ้เจ้าหนอนผีเสื้อ
ไม่เหลือเวลาตามฝัน
ไม่ทันได้เติบโต ไม่ทันโผบิน
แล้วความรักของมัน
ทิ้งเรื่องราวอะไรให้ใครได้ยิน
รักที่สร้างสรรค์ไม่ทำร้ายใคร
ซ้ำ (*,**,**) |
|