อยู่ ๆ ก็มาทัก ในวันที่แผลเริ่มจาง
ประโยคที่เธอถาม มันทำให้แผลเริ่มเจ็บขึ้นอีกครั้ง
เธออาจจะถามเพราะห่วงกัน แต่มันไม่กล้าจะตอบไป
ตั้งแต่ในวันนั้นที่รู้ว่าโดนนอกใจ ตั้งแต่ที่เธอหาย ไม่เคยมีคำร่ำลา จมอยู่กับน้ำตา
วิธีเยียวยา ต้องบังคับให้น้ำตาช่วยหยุดไหล
เธอถามสบายดีไหม โดนทิ้งไปสบายดีมั้ง
มีความสุขทุก ๆ อย่าง เธอไม่อ้างว้างคงไม่เข้าใจ
แต่ละวัน แค่ฝันถึงเธอก็ร้องไห้ กว่าจะหาหนทางให้ก้าวไป
จนเกือบจะลืมเธอได้ สุดท้ายเธอทักมา
แค่เธอกลับมาทัก เดินวนไปเริ่มนับใหม่
ความเจ็บเคยจางหาย ต้องเดินกลับไปนับหนึ่ง ลืมอีกครั้ง
เธออาจจะถามเพราะห่วงกัน แต่ถ้าไม่ถามดีกว่าไง
พยายามไม่รับรู้ เรื่องราวข่าวคราวของเธอ กลัวสิ่งที่ต้องเจอ คือเธอรักเขามากมาย
แต่สุดท้าย ไม่ว่าจะวิธีลืมแบบไหน มันก็ยังแพ้แค่คำทักทายประโยคเดียว |
|