ขะเจ้าเเค่เข้ามาคุยนำมึงเล่น ๆ ซื่อ ๆ
เขาบ่ได้จริงจังหยังดอกหือ... เเค่เข้ามาคุยเเก้เหงาซื่อ ๆ
ตอนที่.. เเชตเเฟนเขานั้นบ่ทันออน มึงกะคึดว่าเขานั้นออนซอน...
พุ้นน่ะจังเเม่นมึงคึดไปไกล
บักพากหัวใจ
มันกะผิดตั้งเเต่มึงไปคาดหวัง มันกะบ่เเปลกที่มึงสิผิดหวัง...
ดันไปให้ความหวังเจ้าของ…บักสมองส้นตีน
อ้ายทักหาเจ้าตั้งเเต่เซ้าเจ้าบ่ตอบ เจ้าดันมาตอบฝันดีตอนตี 4 หีเเม่มึง
หรือว่าเขาฮิตบอกฝันดีกัน ตอนตี 4 ติวา
กูละสับสนเเล้วสมอง กะเลยลองทักไปอีกรอบสอง...
กะบ่มีหยังตอบสนอง พัดเเฮงมิดกว่าเก่า
หรือว่าเจ้านั้นกำลังสะเเตกข้าว สะเเตกเเต่เซ้าจนว่าเท่าค่ำ
กูละรอคุยนำ ตาเเตกมึงบ่เมินเบิ่งบ่เเชตกูนิหนา... โอ้ย....
*บัดเขาบ่หัวสากูกะมีน้ำตาเอาง่าย ๆ เเบบนี้
จั่งเเม่นมึงซั่วเเท้น้อบักฮู้ขี้ บักบ่ดี คุยเป็นปีกะยังพอสิว่า
อันนี้เเค่มื้อนั้นหนา ที่เขานั้นเเชตเข้ามา
เป็นหยังใจกูคือฮักเขาไปไว้ว่า โอ้ยมาซ่างหลูโตนหัวใจผู้ข้าเเท้เด้..
(ซ้ำ * / *) |
|