รักสิ้นฝนไปแล้วหลาว ผ่านลมว่าวมากี่ปี
ใจดวงนี้ ยังรัก รักเธอเหมือนเดิม
เศร้าใจจังยามนั่งแลหวัน คิดถึงคืนวันที่ไม่อาจย้อนคืนมา
ช้ำดวงใจเมื่อนึกถึงคำสัญญา ไอยา เธอทำกันได้
ไข้ไม่บาย โรคหัวใจวายเฉียบพลัน ตั้งแต่เว้อนั้น เธอทิ้งฉันไป
หลายคนนินทาว่าฉันงมงาย เธอรู้ม่าย เธอไปบาย แต่ฉันแค่ตายแล้ว
* ขอนไม้มันสู้เรือไม่ได้ รักแค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์
ฝากฟ้าไปบอกเธอว่าฉันไม่โกรธ ไม่โทษใคร
เพราะ รักกินไม่ได้
** แต่จะรอเธอตรงนี้ แม้มันจะว่างเปล่า
จะชักว่าวทุกหนาว เพื่อรอเธอ
ที่นาผืนเดิมยังคงมีหุ่นไล่กาไม่ไปใหน
น้ำตาไหลมาท่วมหัวอก สามศอก สี่ศอก ก็ทนไม่ได้
แมลงเม่ายังเศร้าใจ น้ำตาขอนไม้ไหลพ้นเรือ
(*, **)
โอ่ โอ้ โอ่ โอ โอ้ โอ โอ โอ โอ โอ้ โอ โอ่ โอ โอ้ น้ำตาขอนไม้ไหลพ้นเรือ
โอ่ โอ้ โอ่ โอ โอ้ โอ โอ โอ โอ โอ้ โอ โอ่ โอ โอ้ น้ำตาขอนไม้..ไหล..พ้นเรือ |
|
ชื่อเพลง: น้ำตาขอนไม้