เธอจะรู้รึเปล่า มีใครที่เขาอยู่จนเช้า
เกือบจะทุกคืน ยังไงก็ไม่หลับ
ตอนกลางคืนก็มีแต่เขา
ที่ต้องนอนน้อยทุกค่ำคืน
คนๆ นั้นคือฉันเอง
ดึกป่านนี้ยังร้องเพลง
จะข่มตาให้นอนเท่าไรก็ยังคงตื่น
ตื่นด้วยความรัก ความรักที่มีมันล้นอยู่ในใจ
เพราะตอนนี้ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว
ทำไมคืนนี้มันช่างยาวนาน
ช่างทรมานหัวใจ
ก็อยากจะรู้ว่าเธอคิดถึงกันบ้างไหม
และอยากจะรู้ว่าเมื่อไร
ที่ใจของฉันจะยอมเข้าใจ ว่าเราต้องนอน
เธอจะรู้รึเปล่า มีใครที่เขาต้องทนเหงา
อยู่ทุกค่ำคืน (ฉันต้องทนเหงาอยู่ทุกคืน)
แต่เธอก็คงหลับ ได้นอนสบายทั้งคืนจนเช้า
ลืมใครที่เขายังฝืนตาตื่น
คนๆ นั้นคือฉันเอง (คนนั้นก็คือฉันเอง)
ดึกป่านนี้ยังร้องเพลง
จะข่มตาให้นอนเท่าไรก็ยังคงตื่น
ตื่นด้วยความรัก ความรักที่มีมันล้นในหัวใจ
เพราะตอนนี้ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว
ทำไมคืนนี้มันช่างยาวนาน
ช่างทรมานหัวใจ
ก็อยากจะรู้ว่าเธอคิดถึงกันบ้างไหม
และอยากจะรู้ว่าเมื่อไร
ที่ใจของฉันจะยอมเข้าใจ ว่าเราต้องนอน
ต้องนอนและต้องหยุดพัก
เรื่องความรักที่มากมาย
ยิ่งคิดยิ่งไปกันใหญ่ จะคิดถึงเธอทำไม
ก็เลยไม่รู้ว่าฉันจะหลับได้เมื่อไร
เพราะตอนนี้ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว
ทำไมคืนนี้มันช่างยาวนาน
ช่างทรมานหัวใจ
ก็อยากจะรู้ว่าเธอคิดถึงกันบ้างไหม
และอยากจะรู้ว่าเมื่อไร
ที่ใจของฉันจะยอมเข้าใจ ว่าเราต้องนอน
เพราะตอนนี้ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว
ทำไมคืนนี้มันช่างยาวนาน
ช่างทรมานหัวใจ
ก็อยากจะรู้ว่าเธอคิดถึงกันบ้างไหม
และอยากจะรู้ว่าเมื่อไร
ที่ใจของฉันจะยอมเข้าใจ ว่าเราต้องนอน
ต้องนอน |
|
ชื่อเพลง: นอนน้อย