ในวันที่เธอจะจากฉันไป
ขอเวลาได้ไหมแค่ไม่นาน
อยากชวนไปเดินที่ที่เราคุ้นเคย
ตรงนั้นในวันที่เธอจับมือฉัน
วันที่เรายืนหลบฝนสองคน
ช่างหนาวกุมมือกันไว้ไม่ให้สั่น
ที่ริมทางเดิน หลบฝนแทบไม่ทัน
ในร่มคันเดียวกัน คือวันที่ฉันไม่เคยลืม
ยังจำได้ทุกอย่าง ราวกับผ่านไปเมื่อวาน
เป็นเหมือนภาพยนต์ ที่ยังวนในใจฉัน
ไม่เคยจะจางและเลือนหาย
เป็นภาพวันดี ๆ หรือแค่วันเก่า ๆ
ที่จะเล่าเป็นครั้งสุดท้าย
แค่ต้องการจะบอกซ้ำ
ตอกย้ำ ว่ารักเธอมากสักเท่าไหร่
บอกให้ฟังอีกทีถ้าในวันนี้ เธอจะต้องไป
หากว่าเธอยังจดจำ ภาพวันเหล่านั้น
ยังคงเหมือนเดิม เผื่อว่าจะทำให้เธอเปลี่ยนใจ
อยากจะชวนเธอ ขึ้นไปบนรถเมล์
เพื่อย้อนเวลาวันวานได้หรือเปล่า
เบาะตรงประตู ที่ประจำของเธอ
เมื่อก่อนนี้ไม่ค่อยได้นั่งเท่าไหร่นัก
จำได้ไหมคนยิ่งเบียด ยิ่งเยอะ ยิ่งดี
ยิ่งได้ชิดกันน่ะดีไปทุกอย่าง
อยากนั่งไปนาน ๆ อยากให้ทางไกล ๆ
ให้ฉันคอยเอาใจ เธอยังสดใสไม่เคยเปลี่ยน
ยังจำได้ทุกอย่าง ราวกับผ่านไปเมื่อวาน
เป็นเหมือนภาพยนต์ ที่ยังวนในใจฉัน
ไม่เคยจะจางและเลือนหาย
เป็นภาพวันดี ๆ หรือแค่วันเก่า ๆ
ที่จะเล่าเป็นครั้งสุดท้าย
แค่ต้องการจะบอกซ้ำ
ตอกย้ำ ว่ารักเธอมากสักเท่าไหร่
บอกให้ฟังอีกทีถ้าในวันนี้ เธอจะต้องไป
หากว่าเธอยังจดจำ ภาพวันเหล่านั้น
ยังคงเหมือนเดิม เผื่อว่าจะทำให้เธอเปลี่ยนใจ
ขอแค่เพียงได้บอกซ้ำ
ตอกย้ำ ว่ารักเธอมากสักเท่าไหร่
บอกให้ฟังอีกทีถ้าในวันนี้ เธอจะต้องไป
หากว่าเธอยังจดจำ ภาพวันเหล่านั้น
ยังคงเหมือนเดิม เผื่อว่าจะทำให้เธอเปลี่ยนใจ
และคำว่ารัก ยังคงเหมือนเดิม
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
เหมือนเดิม จะยังคงรักเธอ เหมือนเดิม |
|
ชื่อเพลง: ที่ประจำ