A1 คือไกลแท้น้อ ทางคืนเมือบ้าน ได้แต่คึดฮอดคือเก่า
อยู่เมืองฟ้า แต่ฟ้าบ่แม่นของเฮา อดเอา บอกผู้เจ้าของ
B ต้องมีมื้อได้ดี ต้องมีมื้อคือฝัน ถึงฝันยังปลิวล่อง ๆ
คนอยู่ทางบ้าน กะยังถ่ายังคอง ได้แต่หวังว่าคงบ่ดน
H เป็นดอกสะแบงที่เคยบานกลางทุ่ง ถึงอยู่เมืองกรุงแต่บ่เคยลืมต้น
ดนปานได๋ แต่บ่เคยลืมส่น ยังอดทนเพื่อคนทางบ้าน
เป็นดอกสะแบงที่ลมพัดมาไกล ลังเทือฮ้องไห้เหลือใจนำฝัน
ปลอบตัวเอง อย่าไหวอย่าหวั่น ยังถ่าคอยมื้อนั้น มื้อที่ฝันเป็นจริง
สะแบงดอกนี้สิคืนบ้าน
A2 เห็นดาวลาง ๆ เห็นเดือนมัว ๆ ฟ้าเดียวแต่บ่คือกัน
ลมพัดต้อง แฮงเหงาแฮงคึดฮอดบ้าน ฝากลม ไปยามไปส่อง
ซ้ำ B,H,H |
|
ชื่อเพลง: ดอกสะแบงบ่ลืมต้น