มาที่เดิมทีไร อดไม่ไหวต้องมองหาเธอ
แม้จะรู้ว่าไม่อาจเจอกันอีกครั้ง
มองร่องรอยชีวิต ติดอยู่ในความหลัง
เห็นเป็นภาพจางจาง ..ในความทรงจำ....
* กฏของจักรวาล เหตุการณ์ผ่านไป..
คร่ำครวญแค่ไหน ..ก็ไม่หวนมา....
**แต่ถ้าโลกหมุนกลับ จะจับมือเธอเอาไว้.. ขอให้เธออภัย พร่ำวอนเธอด้วยน้ำตา เคยทำเธอเสียใจ กี่ครั้งผ่านมา
เสียเธอถึงได้รู้ว่า..ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้..
มาที่เดิมกี่ครั้ง ดอกความหลังไม่เคยร่วงโรย สายฝนน้ำตาปลิวโปรย...ยังแกว่งไกว..
คิดถึงใจก็เหน็บหนาว เธอกอดอยู่กับใคร.. ฉันเอ่ยคำว่าเสียใจ...สายเกินเวลา....
(ซ้ำ *,**,**)
เสียเธอถึงได้รู้ว่า..ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้.. |
|