ผู้ลางคน เกิดมาเพื่อเป็นเพื่อนกัน
ขีดมาอย่างนั้น ได้แต่เข้าใจ
น้ำแข็งก็เย็นทุกก้อน ไฟกะฮ้อนคักหลาย
และเธอบ่เคยมีใจ ก็เป็นความจริงคือกัน
ซ่อนความลับ อุกอั่งคับห้องหัวใจ
ทนเป็นเพื่อนไป ทั้งที่ใจแอบฝัน
คำว่าฮักจากหัวใจ จมน้ำตายทุกวัน
ก็น้ำท่วมปากอย่างนั้น เธอบ่เคยได้ฟังเสียงใจ
* อ้ายมีคำที่บ่กล้าเว้า อ้ายมีคำที่บ่กล้าปาก
ที่บ่เว้ากะย่อนบ่อยากเสียเธอไป
ย่านว่าเพื่อนฮอดกะสิบ่เหลือ ย่านว่าแฟนฮอดกะสิบ่ได้
ย่านเว้าไปแล้วเสียใจ ในคำตอบที่เธอให้มา
สุดท้ายนี้ กะเป็นคือเก่าต่อไป
ดีกว่าหัวใจ อ้ายต้องพบเจอน้ำตา
สองเฮาเป็นแฟนบ่ได้ คงเป็นเพราะโชคชะตา
ที่ทำให้เฮาเกิดมา มีวาสนาแค่เป็นเพื่อนกัน
ซ้ำ *
ย้านว่าเพื่อนฮอดกะสิบ่เหลือ ย่านว่าแฟนฮอดกะสิบ่ได้
ย้านเว้าไปแล้วเสียใจ ในคำตอบที่เธอให้มา |
|
ชื่อเพลง: คำที่บ่กล้าเว้า