ท่ามกลางเมืองที่กว้างใหญ่
คืนที่มีเสียงเพลงและแสงไฟ
เหม่อลอยไม่รับรู้อะไร ได้แต่มองไป
เสียงมันดังช่างวุ่นวาย
เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
แต่ฉันไม่มีใครข้างกาย
คล้ายกับฝันร้าย
เสียงเพลงยังอยู่ ฉันเฝ้าฟังอยู่
ทุกท่วงทำนองช่างมีความหมาย (ช่วยเยียวยาฉัน)
และเมื่อเสียงเพลงจางไป
เงียบถึงหัวใจ ร่ำร้องตะโกนออกไป ให้ดังสุดฟ้าไกล
ฉันฟังเพลงรักทุกวัน
ฟังวนเพลงเดียวซ้ำ ๆ
เฝ้ารอเธอทุกคืนวัน
ก็จบที่เดิมทุกครั้ง
ฉันฮัมเพลงนั้นในใจ
มีใครได้ยินบ้างไหม
สุดท้ายก็ไม่มีใคร
ดื่มด่ำกับความเหงา
เสียงเพลงยังอยู่ ฉันเฝ้าฟังอยู่
ทุกท่วงทำนองช่างมีความหมาย (ช่วยเยียวยาฉัน)
และเมื่อเสียงเพลงจางไป
เงียบถึงหัวใจ ร่ำร้องตะโกนออกไป ให้ดังสุดฟ้าไกล
ฉันฟังเพลงรักทุกวัน
ฟังวนเพลงเดียวซ้ำ ๆ
เฝ้ารอเธอทุกคืนวัน
ก็จบที่เดิมทุกครั้ง
ฉันฮัมเพลงนั้นในใจ
มีใครได้ยินบ้างไหม
สุดท้ายก็ไม่มีใคร
ดื่มด่ำกับความเหงา
โฮ้ว . . . ต้องการใครมาโอบกอดฉันไว้
โฮ้ว . . . อยู่ที่ใดปรากฏตัวสักที |
|
ชื่อเพลง: คนเหงา(1)