กอดความเหงาไม่เคยปล่อย
กับรักที่ยังเฝ้าคอย ช่างดูไม่มีวี่แวว
อยากมีใคร คิดถึงกัน แต่ก็รู้คนๆ นั้นไม่เคยมี
ยิ้มและรับความจริงดูซักที ว่าวันนี้มีเพียงเราที่เหว่ว้า
เหงา เหงาซะยิ่งกว่าเหงา ทุกวัน
แต่สุดท้ายมันก็เท่านั้น ยังไหว
ไม่เป็นไรหรอกหนา กอดตัวเองก็ดีเท่าไหร่
กลับมานั่งปรับทุกข์กับหัวใจ เหงาไปพร้อมๆ กัน
อยู่คนเดียวกันต่อ เพราะรอจนเบื่อ
จนไม่เหลือกำลังใจ ความรักนั้นอยู่ที่ใด
ทำไมไม่เคยแวะมา
อยากมีใคร คิดถึงกัน แต่ก็รู้คนๆ นั้นไม่เคยมี
ยิ้มและรับความจริงดูซักที ว่าวันนี้มีเพียงเราที่เหว่ว้า
เหงา เหงาซะยิ่งกว่าเหงา ทุกวัน
แต่สุดท้ายมันก็เท่านั้น ยังไหว
ไม่เป็นไรหรอกหนา กอดตัวเองก็ดีเท่าไหร่
กลับมานั่งปรับทุกข์กับหัวใจ เหงาไปพร้อมๆ กัน |
|