A1 อันว่าดอกไม้งาม ก็อาจมีหนามคม เพียงครู่เชยชมหนามคมก็แทงทำร้าย
อันว่าความรักเอย เปรียบเปรยดังดอกไม้ ฉันเคยกล้ำกรายสุดท้ายก็ต้องปวดใจ
A2 อันว่าใจของเธอ คือสิ่งที่สวยงาม ใครต่างต้องการขอเคียงข้างไม่ห่างไกล
อันว่าใจฉันเอง เคยเจ็บก็จำไว้ ดูดีเท่าไรต้องเตือนใจให้ระวัง
B เจอเธอกี่ครั้งท่องไว้ว่าฉันไม่อ่อนแอ แต่กลับจะแพ้แค่เห็นว่าเธอส่งยิ้มมา
Hook ใกล้คนแสนดีอย่างนี้ ห้ามใจไว้ได้อย่างไร
แพ้ความดีใช่ไหมที่ฉันหวั่นไหว
ใกล้เธอมากอย่างนี้ ห้ามความรักได้อย่างไร
ก็เหมือนว่าในหัวใจ จะแพ้ใจเธอ
A3 อันว่าใจของเธอ คือสิ่งที่สวยงาม เลยเกิดคำถามว่ามีหนามคมอย่างไร
อันว่าใจฉันเอง ก็อาจทนไม่ไหว หากใจทั้งใจถูกรักของเธอทำลาย
( B / Hook / Hook )
ใกล้เธอมากอย่างนี้ ห้ามความรักได้อย่างไร
ก็เหมือนว่าในหัวใจ จะแพ้ใจเธอ |
|